Een afgebroken studiejaar leidt tot veel hangen en niksen. Carine heeft een magisch toverwoord voor deze ellende.

Hele hordes jongeren, waaronder eentje die ik zelf op de wereld heb gezet, stoppen met hun studie. Ze beginnen vol goede moed aan een opleiding om vervolgens na een paar weken of maanden af te haken. De studie bleek het toch niet zo te zijn. Waar het precies aan ligt is niet helemaal duidelijk.

Gek van het ’tussenjaar’

Het aantal studies waaruit je kunt kiezen is zo bizar groot dat het kiezen van een verkeerde niet heel raar is. Door op tijd te stoppen krijgt de student in elk geval nog een deel van het collegegeld terug. Stoppen betekent tijd om na te denken. Het grote ’tussenjaar’ kan nu gaan beginnen.

Soms noemt de puber dit ‘gap year’ want dit klinkt nog veel cooler. Een tussenjaar wordt gebruikt om uit te vogelen wat de student in kwestie wél wil gaan studeren. Waar liggen competenties, hoe ziet de toekomst er bij voorkeur uit en welke opleiding is daar voor nodig?

Het kind onderzoekt studies die aansluiten bij de vooropleiding, er wordt een dag meegelopen en open dagen worden bezocht. Praten met mensen uit het vak en je grondig in de verschillende opleidingen verdiepen vergroten de kans op succes. Een jaar om na te denken, te werken, wijzer te worden.

In de praktijk ziet dit tussenjaar er vaak heel anders uit. De toekomstige student slaapt elke dag tot twee ’s middags uit, vreet de koelkast leeg, spreekt af met vrienden of kijkt een filmpje, vreet weer de koelkast leeg, gaat gamen tot het tijd is voor het avondeten.

Gek van het ’tussenjaar’

Met een volle buik gaat de student to be weer lekker op de bank of in bed liggen. Een eindeloze sliert TikTok filmpjes zorgen ervoor dat de verveling geen moment kan toeslaan. De joggingbroek gaat niet uit en de jas gaat alleen aan om in de supermarkt een nieuwe lading chips te halen.

Na enkele horrorverhalen van vaders en moeders die met een slapend gap year in huis moeten zien te overleven, wil ik de zaken anders aanpakken. De puber moet onderzoeken welke studierichtingen beter aansluiten, gaan werken en vooral het hangen en chillen tot een minimum beperken. Voortvarend start ik met het eerlijk verdelen van enkele huishoudelijke taken.

Gek van het ’tussenjaar’

Mijn aanpak heeft wisselend succes. Het baantje is gevonden, de huishoudelijke taken worden zonder morren vakkundig vergeten en na enig aandringen toch opgepakt maar het hangen, niksen, filmpjes kijken en uitslapen tot in de middag komt heel regelmatig voor. Te regelmatig. Knettergek word ik ervan.

De puber zijn toekomst zelf laten uitzoeken, qua studierichting, blijkt een matig tot slecht idee. Er gebeurt niks op het ’toekomst front’. Samen gaat het beter. En zo gebeurt het dat moeders ijverig studie123 zit in te vullen, enthousiast raakt over Applied Science, ‘Mens en Technologie’ en andere richtingen. Moeders schrijft het kind opgetogen in voor meeloop -en open dagen en krijgt zelf ook weer zin in het studentenleven.

Het kind vindt het allemaal prima, is het helemaal eens met gemaakte keuzes en maakt zich niet druk over inschrijfdata en numerus fixus. Van keuzestress is al helemaal geen sprake. Hij heeft het naast zijn baantje ook veel te druk met uitgaan en bierpong. Moeders weet ondertussen meer van de gekozen opleidingen dan de gemiddelde decaan en komt tot de conclusie. Dit moet anders.

Een heel jaar vullen met toekomstplannen maken en werken blijkt lastig voor een teenager. Het is ook niet gemakkelijk als je niet weet wat je wilt, je nog geen idee hebt in welke sector je later wilt werken laat staan hoe je je toekomst voor je ziet. Plannen is sowieso al vrij heftig. Dat blijkt als keer op keer kapper- en tandartsafspraken vergeten worden. Opvallend dat ze nooit vergeten kaartjes voor een feest ver vooruit in te kopen.

Beslissingen nemen die belangrijke gevolgen voor je toekomst zullen hebben blijft zwaar. Mijn oplossing tegen al deze blanco bladzijden die de komende maanden toch een keer beschreven moeten gaan worden?

Mijn oplossing is hetzelfde voor alle mensen die (even) niet meer weten wat ze willen, wat ze leuk vinden, waar ze goed in zijn. Mijn oplossing is als een magische toverwoord dat patronen doorbreekt, nieuwe impulsen geeft en wijsheid, organisatietalent, doorzettingsvermogen, oplossingsgerichtheid, mensenkennis en zin in het leven vergroot.

Mijn toverwoord is reizen.

En zo gaat het kind op reis. Op avontuur. De wereld ontdekken. Weg uit de vertrouwde omgeving om eigen boontjes te doppen.

Het is de beste manier om levenservaring op te doen en wereldwijs te worden. Dat ik kind nummer Twee nu ook moet loslaten voor een reis naar de andere kant van de wereld is een hobbel die ik nemen moet. Leer ik ook weer van. Ik vertrouw erop dat puber met koffers vol ervaringen veilig thuiskomt en met frisse energie een nieuwe studiestart maakt. Als ie het vliegtuig maar niet mist..

 

Dochter is op wereldreis. Hoe dat moeders bevalt lees je hier. Op wereldreis

Heb je ook een gap year thuis op de bank? Op deze site staat veel informatie! hulp bij studiekeuze

Meer verhalen over pubers vind je in mijn boek Pleister op mijn kont. Dit bestel je hier