Een afgebroken studiejaar leidt tot veel hangen en niksen. Carine heeft een magisch toverwoord voor deze ellende.
Hele hordes jongeren, waaronder eentje die ik zelf op de wereld heb gezet, stoppen met hun studie. Ze beginnen vol goede moed aan een opleiding om vervolgens na een paar weken of maanden af te haken. De studie bleek het toch niet zo te zijn. Waar het precies aan ligt is niet helemaal duidelijk.
Gek van het ’tussenjaar’
Het aantal studies waaruit je kunt kiezen is zo bizar groot dat het kiezen van een verkeerde niet heel raar is. Door op tijd te stoppen krijgt de student in elk geval nog een deel van het collegegeld terug. Stoppen betekent tijd om na te denken. Het grote ’tussenjaar’ kan nu gaan beginnen.
Soms noemt de puber dit ‘gap year’ want dit klinkt nog veel cooler. Een tussenjaar wordt gebruikt om uit te vogelen wat de student in kwestie wél wil gaan studeren. Waar liggen competenties, hoe ziet de toekomst er bij voorkeur uit en welke opleiding is daar voor nodig?
Het kind onderzoekt studies die aansluiten bij de vooropleiding, er wordt een dag meegelopen en open dagen worden bezocht. Praten met mensen uit het vak en je grondig in de verschillende opleidingen verdiepen vergroten de kans op succes. Een jaar om na te denken, te werken, wijzer te worden.
In de praktijk ziet dit tussenjaar er vaak heel anders uit. De toekomstige student slaapt elke dag tot twee ’s middags uit, vreet de koelkast leeg, spreekt af met vrienden of kijkt een filmpje, vreet weer de koelkast leeg, gaat gamen tot het tijd is voor het avondeten.
Gek van het ’tussenjaar’
Met een volle buik gaat de student to be weer lekker op de bank of in bed liggen. Een eindeloze sliert TikTok filmpjes zorgen ervoor dat de verveling geen moment kan toeslaan. De joggingbroek gaat niet uit en de jas gaat alleen aan om in de supermarkt een nieuwe lading chips te halen.
Na enkele horrorverhalen van vaders en moeders die met een slapend gap year in huis moeten zien te overleven, wil ik de zaken anders aanpakken. De puber moet onderzoeken welke studierichtingen beter aansluiten, gaan werken en vooral het hangen en chillen tot een minimum beperken. Voortvarend start ik met het eerlijk verdelen van enkele huishoudelijke taken.
Gek van het ’tussenjaar’
Mijn aanpak heeft wisselend succes. Het baantje is gevonden, de huishoudelijke taken worden zonder morren vakkundig vergeten en na enig aandringen toch opgepakt maar het hangen, niksen, filmpjes kijken en uitslapen tot in de middag komt heel regelmatig voor. Te regelmatig. Knettergek word ik ervan.
De puber zijn toekomst zelf laten uitzoeken, qua studierichting, blijkt een matig tot slecht idee. Er gebeurt niks op het ’toekomst front’. Samen gaat het beter. En zo gebeurt het dat moeders ijverig studie123 zit in te vullen, enthousiast raakt over Applied Science, ‘Mens en Technologie’ en andere richtingen. Moeders schrijft het kind opgetogen in voor meeloop -en open dagen en krijgt zelf ook weer zin in het studentenleven.
Het kind vindt het allemaal prima, is het helemaal eens met gemaakte keuzes en maakt zich niet druk over inschrijfdata en numerus fixus. Van keuzestress is al helemaal geen sprake. Hij heeft het naast zijn baantje ook veel te druk met uitgaan en bierpong. Moeders weet ondertussen meer van de gekozen opleidingen dan de gemiddelde decaan en komt tot de conclusie. Dit moet anders.
Een heel jaar vullen met toekomstplannen maken en werken blijkt lastig voor een teenager. Het is ook niet gemakkelijk als je niet weet wat je wilt, je nog geen idee hebt in welke sector je later wilt werken laat staan hoe je je toekomst voor je ziet. Plannen is sowieso al vrij heftig. Dat blijkt als keer op keer kapper- en tandartsafspraken vergeten worden. Opvallend dat ze nooit vergeten kaartjes voor een feest ver vooruit in te kopen.
Beslissingen nemen die belangrijke gevolgen voor je toekomst zullen hebben blijft zwaar. Mijn oplossing tegen al deze blanco bladzijden die de komende maanden toch een keer beschreven moeten gaan worden?
Mijn oplossing is hetzelfde voor alle mensen die (even) niet meer weten wat ze willen, wat ze leuk vinden, waar ze goed in zijn. Mijn oplossing is als een magische toverwoord dat patronen doorbreekt, nieuwe impulsen geeft en wijsheid, organisatietalent, doorzettingsvermogen, oplossingsgerichtheid, mensenkennis en zin in het leven vergroot.
Mijn toverwoord is reizen.
En zo gaat het kind op reis. Op avontuur. De wereld ontdekken. Weg uit de vertrouwde omgeving om eigen boontjes te doppen.
Het is de beste manier om levenservaring op te doen en wereldwijs te worden. Dat ik kind nummer Twee nu ook moet loslaten voor een reis naar de andere kant van de wereld is een hobbel die ik nemen moet. Leer ik ook weer van. Ik vertrouw erop dat puber met koffers vol ervaringen veilig thuiskomt en met frisse energie een nieuwe studiestart maakt. Als ie het vliegtuig maar niet mist..
Dochter is op wereldreis. Hoe dat moeders bevalt lees je hier. Op wereldreis
Heb je ook een gap year thuis op de bank? Op deze site staat veel informatie! hulp bij studiekeuze
Meer verhalen over pubers vind je in mijn boek Pleister op mijn kont. Dit bestel je hier
Ik heb mijn kind wel eerst zelf laten werken om voldoende geld te hebben om die luxueuze oplossing die jij (weer) voor hem/haar bedenkt vorm te geven. Daar leren ze mi nog veel meer van…
Die reis gaat hij natuurlijk zelf betalen. Net zoals mijn dochter. Interessant dat jij er vanuit gaat dat ik dat doe!
Omdat ik denk dat je met overwegend bankhangen , chips eten, naar de ijskast lopen, gamen, uitslapen nooit zo’n reis bij elkaar kunt verdienen? …😳
Sterkte dr mee!
De baan is er, het geld voor de reis wordt verdiend.. er is in een puberleven altijd tijd voor bankhangen en ijskast plunderen. Altijd. Bijna een kunstvorm hoe ze het doen.
Thx voor je reactie!
Als student (jazeker, met tussenjaren) vind ik het toch opvallend dat je beschrijft dat veel kinderen het hele jaar lang zo goed als niks doen en dat, in jouw geval,
het kind laten reizen dé oplossing hiervoor is. Blijkbaar komen wij uit hele andere hoeken van het land, want zowel ik als vrienden hebben tijdens tussenjaren toch echt volle werkweken moeten draaien om überhaupt de huur te kunnen betalen😂 Als je thuis woont is dat wellicht anders, maar ook dan zal er toch echt eerst gewerkt moeten worden voor de financiën rond zijn voor zo’n lange reis.. Kortom, een jaar op de bank liggen is echt de grootste onzin en volledig onterecht in 9 van de 10 gevallen. Je zou natuurlijk ook als ouder je kind kunnen ondersteunen in het maken van de juiste keuze ipv af te branden en vervolgens ‘maar wegsturen’ 😉
Zoals aangegeven: het kind werkt voor zijn reis en woont thuis. Een andere situatie dan de jouwe.
In plaats van naar de financiën te wijzen en ze als smoes te gebruiken om dingen niet te doen die je wilt ‘omdat je geen geld hebt’ is juist verstandig plannen te maken hoe je wel datgene kunt bereiken. Ook als dat (veel) geld kost. Leer je veel van toch?
Reizen verbreed je wereldbeeld, maakt je wijzer zodat je daarna betere (levens) keuzes kunt maken. Ook in studiekeuze. Vele ouders hebben een kind thuis dat is gestopt met de studie en niet weet wat te doen. Ze vervelen zich en dat wekt ergernis op. Dat jij zulke gevallen niet kent zegt toch niets over het bestaan van deze situaties?
Ik brand niet af en stuur ‘t kind zeker niet weg. Ik zoek mee naar geschikte studies, schets toekomstbeelden en…Ik schrijf erover.
Thx voor je input!