Je schamen voor je 50 plus lijf? Kap ermee. Dát is de boodschap die ik mee naar huis neem na het zien van ‘Good Luck to You, Leo Grande. Een film waarin de 63-jarige actrice Emma Thompson de hoofdrol speelt. Thompson speelt een gepensioneerde lerares, Nancy, die na ruim dertig jaar huwelijk weduwe is geworden en wat zaken wil uitzoeken. Seksuele zaken.

Je schamen voor je 50 plus lijf? Kap ermee.

Nancy krijgt tijdens haar huwelijk twee kinderen, plant haar leven zorgvuldig en heeft nooit enig avontuur beleefd. Haar huwelijk kabbelt voorbij. Nancy heeft in haar hele leven nog nooit een orgasme gehad. Nog nooit orale seks gegeven of gekregen en nog nooit een of ander standje geprobeerd. Ze heeft nooit lust gevoeld. Beffen, een sekspeeltje, een blow-job, strelen, masseren: daar hield haar man allemaal niet van. Haar echtgenoot deed zijn pyjama uit, ging op haar liggen, rolde er weer af, deed zijn pyjama aan en ging slapen. Nu is hij dood en vindt Nancy het tijd worden om haar seksuele leven te (her)ontdekken.

Niet met een leeftijdsgenoot maar met een mooie jongeman. Ze huurt daarom sekswerker Leo Grande, een rol gespeeld door Peaky Blinders Daryl McCormack, in. En op dit punt stap je in de film.

Anderhalf uur lang word je vervolgens in een verhaal van twee mensen gezogen. De hele film speelt zich af in een wat fletse hotelkamer. Drie dates hebben Leo en Nancy (ze gebruiken allebei een alias). Een vrouw van zestig en een jongeman van midden twintig leren elkaar kennen, hebben uiteenlopende gesprekken, meningsverschillen, belanden in gênante situaties, tasten af, dansen, lachen, onderzoeken en … genieten.

Ze leren elkaar kennen, belanden in gênante situaties, tasten af, lachen, onderzoeken en … genieten.

Dat laatste heeft nogal wat voeten in aarde want Nancy’s (voor)oordelen over de bloedmooie sekswerker en haar schaamtegevoelens ten opzichte van haar eigen lichaam werken bepaald niet mee aan een verhitte sfeer.  Dat is ook het krachtige, mooie, leuke en grappige aan deze film: de ontwikkeling die Nancy doormaakt, de manier waarop ze naar zichzelf kijkt, haar lichaam beziet en haar aannames en meningen gedurende de dates bijstelt. De acteurs zijn fantastisch gecast voor deze produktie.

Een duiveltje dat tegen ons zegt dat ons lichaam niet mooi (meer) is,

Waarom is dit een film die je moet zien? Wij vrouwen hebben, net als Nancy in de film, een duiveltje op onze schouder zitten. Een duiveltje dat tegen ons zegt dat ons lichaam niet mooi (meer) is, niet sexy, verleidelijk of wulps. Een duiveltje dat fluistert dat genot en lust niet meer zo belangrijk zijn op onze leeftijd. Dat ons vertelt dat anderen belangrijker zijn dan wijzelf. Een duiveltje dat naar ons spiegelbeeld staart en schampert over onze buik, billen, borsten, benen, bovenarmen, kuiten, tenen, enkels, onze hals en godbetert onze ellenbogen. Ons hele lijf wordt de maat genomen. Wij nemen onszelf de maat, vergelijken ons lichaam met jongere exemplaren en besluiten vervolgens dat we niet (meer) voldoen. Zo nemen we afstand van dat lichaam van ons, het is uitgerangeerd zo lijkt het.

Wij nemen onszelf de maat

Dan doen we net zo lang totdat we besluiten dit niet meer te doen. Totdat we onszelf trainen en aanleren met liefde, trots en mildheid naar onszelf te kijken. Dit laatste leert Emma Thompsons karakter Nancy ons in ‘Good Luck to You, Leo Grande’. Zij leert ons dat er niets belangrijkers is dan jijzelf. Dat jouw lichaam prachtig want het jouwe is, dat genot belangrijk is. Gezond is. Goed doet. Dat als je met liefde naar jezelf kunt kijken, je daar niet alleen jezelf maar ook je omgeving een groot plezier mee doet.

De laatste scène in de film, waar Nancy haar naakte lichaam met milde ogen in de spiegel bekijkt, is er eentje voor in de boeken. We hoeven natuurlijk niet met z’n allen naar een sekswerker te rennen zoals Nancy doet, maar ik wens alle vrouwen de zachtzinnigheid en vergevingsgezindheid toe die de hoofdpersoon zichzelf aan het einde van haar ‘Leo Grande avontuur’ gunt.

‘Good Luck to You, Leo Grande draait nu in de bioscoop.

https://citycinema.nl/

Over zelfliefde en seksualiteit schrijf ik ook in mijn boek Pleister op mijn kont.