Doe je jezelf en pubers wel een lol met een lange gezinsvakantie?

Ik denk het niet. Niet lang tenminste. Een lang weekend/ midweekje weg met het hele gezin is prima. Langer dan een week is de goden verzoeken.

“Ik heb geen zin. Laat me. Waarom moeten we naar dat dorp. Ik hou niet van het strand. Ik verveel me.”

Gezinsdynamiek

De gezinsdynamiek wordt tijdens een gezinsvakantie toch al uitvergroot. Tijdens een 24/7 samenzijn in vakantiehuis of op de camping ligt werkelijk álles onder een vergrootglas. Het is beter het lot niet te tarten door dit zonnige verblijf langer dan een dag of 7 te laten duren. Zo blijft de sfeer in optimale vakantiemodus.

“Nee ik wil nog niet uit bed. Nee ik wandel niet mee. Waarom is de WiFi zo kut”

Want na 7 dagen kun je rekenen op oplopende frustraties of zelfs ruzies die het kookpunt naderen. Je kunt elkaar niet ontlopen, moet dealen met alle verschillende persoonlijkheden, wensen en karaktereigenschappen. De pubers missen hun eigen vrienden en zijn sneller aangebrand. Dat wordt een gezinsvakantie een grote uitdaging.

“Doe niet zo fácking irritant”

Ik organiseer vele gezinsvakanties. Vaak supermooie herinneringen die goud waard zijn. Maar ook mega vervelende ervaringen waarvan deze met stip op nummer één staat.

Stoom afblazen

Enkele jaren geleden gingen we met het hele gezin op vakantie. New York City was de bestemming. De meiden kregen na een paar dagen, tijdens een lunch in hartje Manhattan, ruzie met mij. Dat gebeurde regelmatig als ik vond dat het drammers waren en zij vonden dat ik niet luisterde. Ze gingen een stukje verderop even stoom afblazen. Dachten wij.

En toen waren ze zoek. Twee eigenwijze meiden van toen 14 en 12 jaar. Onvindbaar in downtown NYC! Ze waren ‘m gesmeerd en namen hun telefoon niet op. Onze bezorgde apps werden ook niet gelezen. Mijn, toen nog, jonge zonen lazen de groeiende paniek in onze ogen en raakten ook van streek. Ik bleef op de lunchplek met onze zonen wachten op de terugkomst van de dochters terwijl manlief in steeds grotere cirkels in het zoekgebied ronddwaalde.

We lieten iedereen foto’s zien van de twee meiden. Geen resultaat. Steeds weer probeerden we contact met ze te krijgen, wat niet lukte en we werden steeds wanhopiger en banger.

Radeloos

Ze namen hun telefoon niet op. We waren ze kwijt. De ergste scenario’s speelden door mijn hoofd. Radeloos voelde ik me. Pure, rauwe paniek die ik voor mijn zonen probeerde te verbergen.

Uiteindelijk nam één van de dochters, een goed uur later, de telefoon op. Ze waren stúkken verder weg, in High Line Park, waar ze in een gezellig gesprek waren beland met een clubje drag queens. (Ik verzin dit niet)

Ik ben nog nooit zo blij, opgelucht en intens boos op mijn dochters geweest als die dag. Manlief en ik hebben serieus overwogen de dames op het vliegtuig naar huis te zetten. We waren al online tickets aan het zoeken. Maar wie zorgde dan voor die twee en wie weet wat ze allemaal zouden uitvreten thuis? Dus mochten ze, na rijp beraad, blijven. Het werd nog een prachtigen leuke reis gelukkig.

Met pubers op vakantie

We zijn nu wat jaren verder en ik heb wat oplossingen gevonden om met zo min mogelijk stress met pubers op vakantie te gaan.

Zo blijven we in beweging en verblijven we op verschillende plaatsen. Dat houdt de actie er een beetje in.

Ik regel een fysieke activiteit zoals raften of een boottocht.

Ik ga niet lang weg! En twee weken geldt als te lang voor ons hele gezin.

Ook dit jaar hebben we een tussenvorm gevonden waarbij de twee oudsten – de meiden van de drag queens in High Line park – om de beurt een kleine week langs komen. We hebben een overlap van drie dagen waar we met z’n zessen – dus compleet als gezin – samen op vakantie zijn. Drie dagen.

En dat is genoeg.

Pubers zijn lousy reisgenoten

Pubers en adolescenten zien zichzelf als het centrum van het universum, de zon draait om hen. Ze weten alles beter en vinden bijna alles aan hun ouders stom.

Een gezonde puber maakt zich los van de ouder om zijn/haar eigen identiteit te onderzoeken en te ontdekken. Grenzen worden opgezocht, regels opgerekt. Daar leren ze van. Wees blij dat ze deze ontwikkeling doormaken anders wonen ze tot hun 38e bij jou in huis.

Driftbuien

Dit proces van losmaken bezorgt mij als moeder geregeld driftbuien (inclusief luid foeteren en zweetsnor) en momenten van totale waanzin. Maar het hoort erbij. Ik trek het me dus niet persoonlijk aan als ik op hoge hakken wat langzamer door een stadje flaneer en ‘slak van de bingoclub’ als bijnaam krijg.

Drie dagen met het hele gezin samen, trust me, is genoeg.

Hoe denk jij over op vakantie gaan met je puber(?) Heb je tips om het leuk te houden? Laat het me weten en laat een reactie achter.