Een leerzaam bezoek bij stijlcoach Monique. Zo somt zij een paar valkuilen op voor ‘aging women’ bij het samenstellen van hun outfit. Tussen de bedrijven door geeft ze mij kledingadvies zodat ik mijn miskopen tóch een tweede leven kan geven.

Monique: ‘Als ik voor iemands kast sta, sta ik in iemands leven’

‘Neem wat miskopen mee’, schrijft Monique. We hebben net een datum geprikt om samen te lunchen en te praten over mode en stijl. Monique heeft een eigen studio waar ze als stijlcoach vrouwen helpt om hun eigen stijl te (her)vinden. Vrouwen van rond de vijftig, dáár gaan we het over hebben. Daar is best wat over te zeggen. Om te beginnen de verschillen die ik zie tussen de vrouwen die wonen en werken in een grote stad en vrouwen uit de provincie.

coming of age

Inspiratie genoeg in Monique’s studio.

Stad vs provincie

‘Stadsvrouwen’ lijken over het algemeen meer aandacht aan hun appearance te besteden. Ze zien er modieuzer uit. Vrouwen van het ‘platteland’ kleden zich gemiddeld genomen meer behoudend. Als het maar gemakkelijk zit en netjes is lijkt het. Wat alle veertigplus vrouwen bindt is dat naarmate we ouder worden het lastiger lijkt onze kledingstijl te (her)vinden. Ons lijf en gewicht verandert. Onze smaak ook. Kleding waar we vroeger dol op waren vinden we nu niet meer bij ons passen. We hebben weliswaar meer budget te besteden maar doen we daar ook ons voordeel mee? Dat vraag ik me wel eens af als ik naar outfits van vijftigers kijk.

Vrouwen met een eigen stijl, eentje waaruit hun karakter spreekt, zijn zeldzaam in het straatbeeld. Het is vooral heel veel van hetzelfde. Van jeans, sneakers tot jassen: eigenzinnigheid zie ik amper. Je kledingstijl met je leeftijd en lichaamsvormen in harmonie brengen is ook niet eenvoudig. Daar kan ik over meepraten. Zo had ik niet veel moeite om enkele miskopen mee te nemen naar mijn lunchafspraak met Monique.

Als ik voor iemands kast sta, sta ik in iemands leven.

Een kleine week later ontvangt Monique mij in haar gezellige studio. De tafel is feestelijk gedekt, de koffie is klaar en ik heb een aantal brandende kwesties die ik aan haar wil voorleggen. Want waarom zien vrouwen er zo f*cking saai uit als ze richting de vijftig gaan? Het is allemaal zo comfortabel. Ontdaan van schwung, kleur en vrolijkheid. Ik mis de fun van er dazzling uitzien bij veel vrouwen en daar tel ik mezelf ook bij.

coming of age

de tafel is feestelijk gedekt

 

Monique: ‘Als je niet goed weet wat je wilt zeggen met je outfit dan is het ook lastig om je goed te kleden. Sommige vrouwen interesseert kleding niet of zijn niet opgevoed met het idee dat wat je aantrekt belangrijk is. Anderen weten niet wat hen leuk staat, vinden kleding kopen niet leuk of te duur of zijn onzeker over hun figuur. Vrouwen hebben de neiging zichzelf een beetje te vergeten, niet alleen op het gebied van kleding maar in het algemeen. Ze gunnen zichzelf geen goede outfit’.

Monique geeft stijlworkshops waarin ze tips en tricks geeft om je beter te kleden met de spullen die je al in je kast hebt hangen. (Eventueel aangevuld met iets nieuws). Ook gaat ze thuis bij vrouwen langs om met de aanwezige kledingstukken nieuwe combinaties te maken en advies te geven zodat meer uit de garderobe gehaald kan worden. Monique: ‘Als ik voor iemands kast sta, sta ik in iemands leven. Ik probeer altijd de karaktereigenschappen die iemand bezit te vertalen naar stijl. Ben je outgoing, verlegen, geef je leiding of wil je op je werk meer van jezelf laten zien? Maak je gemakkelijk contact of niet, voel je je onzeker? Dit komt allemaal tot uitdrukking in je kledingstijl. Je communiceert door de kleding die je draagt.

Vaak zijn vrouwen redelijk behoudend in hun stijl. Ik laat ze zien dat ze door kleuren te combineren en door op stof en pasvorm te letten, veel meer kunnen bereiken met hun garderobe. Ze zijn vaak blij verrast met de mogelijkheden. Om ze bewust te maken van wat kleding kan doen laat ik ze hun outfit een cijfer geven. Kleding moet je optillen, het moet iets voor je doen!

Wat is een veertigplus valkuil?

De sale, Monique schiet in de lach als ze een blik van herkenning van mijn gezicht afleest. Ik ga ook sneller overstag als er korting op een item zit. Eenmaal thuis belandt het kledingstuk vaak op een hangertje. En daar blijft het. ‘De sale werkt psychologisch zo dat je dénkt een goede aankoop te doen omdat je niet de volle mep betaalt maar geloof me. Dit is niet vaak het geval.

Waar ik ook helemaal niets mee kan is een ‘musthave’. Je moet helemaal niks, uitgezonderd dat dragen waar je prettig in voelt. Doe vooral niet aan musthaves!

Het verdoezelen van ‘slechte’ punten is ook een valkuil.  Vrouwen zijn veel te streng voor zichzelf. Zeker als ze voor de spiegel staan. Je taille verdwijnt bijvoorbeeld. Vrouwen willen dit verdoezelen door er iets wijds en langs overheen te gooien maar er zijn veel betere manieren. Ik leer je kijken naar de verhoudingen, pasvormen en dat je met een subtiele aanpassing voor een mooi silhouet zorgt. Ik ben een enorme voorstander van het benadrukken van je mooie kanten in plaats van het verhullen van dat buikje of die bovenbenen. Kleurgebruik, stofkeuze en pasvorm kunnen zoveel meer doen als je weet waar je op moet letten. Vestig de aandacht op wat je mooi aan jezelf vindt.

coming of age

Nog een laatste valkuil. Het is geen goed idee om iets te kopen omdat je denkt dat het moet. De ik-heb-iets-nieuws-nodig-voor-een-feest-aanschaf. Dat legt veel druk op een aankoop. Kijk naar wat je al hebt en vul dat desnoods aan met een accessoire of nieuw item. Je hoeft niet helemaal in het nieuw. Bedenk dat kleding je moet dienen. Altijd’.

Na de lunch leg ik mijn miskopen op tafel. Uit een blauwe jurk waarin ik me de incarnatie van Jomanda voel haal ik op aanraden van Monique de schoudervullingen. Ik draag ‘m openvallend op een jeans als een soort kaftan. Helemaal blij mee.

Mijn Jomanda-incarnatie jurk wordt een kaften. Zonder de schoudervullingen.

 

Mijn handmade Ibiza bodywarmer ga ik ontdoen van het bontrandje. ‘Je sprankelt van jezelf en hebt die tierelantijnen helemaal niet nodig. Zo wordt de look veel rustiger en kun je ‘m veel gemakkelijker dragen’. Mijn sale blouse-aankoop van Marlene Birger stond het fotomodel geweldig. Als een broodmager model iets met flair draagt denk ik altijd dat die flair ook op mij zal afstralen. Fout gedacht. Monique en ik komen tot de conclusie dat het niet zo mijn kleur is. ‘Maak er iemand anders blij mee of verkoop de blouse’, is het advies en gelijk heeft ze.

Nu de wereld er duister uitziet, de lente is losgebarsten en je je daardoor bijna schuldig voelt om er vrolijk uit te zien wil ik hier toch een lans breken voor meer power, kleur en eigenzinnigheid in onze kledingkeuzes. Al hoor ik het commentaar van onze pubers al (‘je bent te oud hiervoor’) nou en! We zijn oud en wijs genoeg om lekker los te gaan dus wat let ons?

Wil je meer weten over Monique? Klik hier: https://www.moniqueindenbosch.com/

Inspiratiebronnen van Monique zijn onder andere Jackie Kennedy,  fotograaf The Sartorialist en fotograaf Jimmy Nelson! Op mijn Instagram vind je meer foto’s.

https://www.instagram.com/comingofagenl/

Mannen en mode is niet altijd een ideale combinatie. Lees hier over hun meest in het oog springende missers.https://carinevaessen.nl/het-modegevoel-van-mannen/